Δώστε στον κόσμο του Άρη αυτό που του αξίζει

Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος

Αυτή τη φορά δεν θα ασχοληθώ με κάτι αγωνιστικό. Άλλωστε- και με δεδομένο ότι έχουμε εικόνα από μόλις ένα επίσημο παιχνίδι του Άρη- είναι ίσως λιγάκι πρώιμο. Θα έχουμε αρκετές αφορμές να το κάνουμε σε δυο εβδομάδες και κάτι που επιτέλους φιλοτιμήθηκαν να κάνουν την έναρξη του πρωταθλήματος της Football League. Θέλω να φωτίσω μια πρωτοβουλία που αξίζει να την κοινωνήσεις πανελλαδικά γιατί αφενός είναι αξιέπαινη και αφετέρου δείχνει γιατί ο Άρης δεν… εξαφανίστηκε από τη στιγμή που επέλεξε τον εκούσιο υποβιβασμό στη Γ΄ Εθνική όπως κάποιοι προέβλεπαν για να μην πω ότι θα ήθελαν κιόλας.

Μιλάω για την πρωτοβουλία που έχουν αναλάβει εδώ και λίγες μέρες, κάποιοι φίλοι του Άρη βλέποντας το κακό χάλι στο οποίο βρίσκεται το Κλεάνθης Βικελίδης τα τελευταία χρόνιας της αγωνιστικής και οικονομικής κρίσης στο σύλλογο. Η αφορμή προφανώς δόθηκε- γιατί λίγο πολύ όλοι όσοι επισκέπτονται το γήπεδο γνωρίζουν ότι ήταν παρατημένο στο έλεος του θεού- στο φιλικό με τη Βέροια. Τι είδαν; Βρωμιά παντού, σπασμένα και φθαρμένα καρεκλάκια, κάγκελα, πλεξιγκλάς, φωτισμός υποτυπώδης για να μην πω ανύπαρκτος, χώροι υγιεινής που μόνο στη λέξη αυτή, δηλαδή υγιεινή, δεν παραπέμπουν. Κοινώς εικόνα που από τη μια σου προκαλεί θλίψη και από την άλλη οργή. Την τελευταία δεν την διοχέτευσαν στο… πληκτρολόγιο (αγαπημένη συνήθεια εσχάτως όλων των οπαδών) αλλά σε δημιουργικότητα, συλλογικότητα, αγάπη και φροντίδα για αυτό που ονομάζουν δεύτερο σπίτι τους. Γνωρίζοντας ότι ο ερασιτέχνης στον οποίο ανήκει το γήπεδο δεν έχει πόρους για να καλύψει ούτε τις βασικές του ανάγκες και η ΠΑΕ η οποία το χρησιμοποιεί έχει άλλες σκοτούρες και δεν σκοπεύει επί τους παρόντος να ασχοληθεί, αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Δημιούργησαν μια εθελοντική ομάδα, βρήκαν τα υλικά που χρειάζονταν από άλλους αρειανούς που έσπευσαν να βοηθήσουν και στρώθηκαν στη δουλειά, σπαταλώντας πολύτιμο προσωπικό χρόνο. Ήδη έχουν κάνει εργασίες συντήρησης, επιδιόρθωσης, αντικατάστασης (υδραυλικές, ηλεκτρικές, ελαιοχρωματισμού κτλ) στις θύρες 3, 2 και τώρα στην 1. Αυτά που μπορούν φυσικά με τις δυνατότητες που έχουν. Έχουν καταφέρει να καλλωπίσουν δηλαδή τον χώρο που επισκέπτονται κάθε δεύτερη Κυριακή για να μην σιχαίνεσαι να πας μια… τουαλέτα βρε αδελφέ. Το ότι κάνουν δουλειά που είναι υποχρέωση άλλων είναι το προφανές. Δεν μπορείς να λες ότι δεν έρχεται ο κόσμος στο γήπεδο για να σε στηρίξει οικονομικά, όταν αυτό είναι ένα αχούρι.

Η αναφορά γίνεται γιατί όπως γράφω και πιο πάνω γιατί πρόκειται για αξιέπαινη προσπάθεια σε καιρούς μάλιστα χαλεπούς αλλά κυρίως γιατί στέλνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα σε αυτούς που έχουν τις τύχες του συλλόγου στα χέρια τους. Κύριοι, σε ΠΑΕ και ΚΑΕ θα πω, αυτός ο κόσμος αξίζει περισσότερα από όσα του προσφέρετε. Αξίζει σεβασμό πάνω από όλα. Σταθείτε στο ύψος των περιστάσεων. Δώστε του το ερέθισμα και σύντομα θα καταλάβετε ότι πρόκειται για κοιμώμενο γίγαντα. Μην τον υποτιμάτε, μην τον κοροϊδεύετε, μην τον υποβάλλετε συνεχώς σε σκοτσέζικα ντους (τρανό παράδειγμα αυτό που συμβαίνει με το φιλικό με την Μπόκα). Κυρίως νιώστε και αντιληφθείτε ποια ομάδα κουβαλάτε στις πλάτες σας…
Stavros